Goodbye Colombia, hello Central America!
Blijf op de hoogte en volg Florine
31 Januari 2017 | Panama, Panama-stad
Hola iedereen,
Alweer 2 maanden aan het reizen, wat gaat het snel zeg!
Nog 2 maanden,9 weken te gaan en de aankomende 2 maanden zal ik reizen in Midden-Amerika. Ik ben vanmorgen gevlogen van Bogota naar Panama City en heb net de San Blas eilanden tour geregeld. Wel even een rib uit mijn lijf, maar ik denk dat het fantastisch gaat worden. 3 dagen rond de eilanden varen, eilanden bezoeken, snorkelen en 2 nachten op een eiland slapen. Morgenochtend zal ik heel vroeg daarheen vetrekken en dan vrijdagavond zal ik weer terugkomen in Panama City. Uiteraard heb ik deze afgelopen maand ook weer heel veel gezien, gedaan, meegemaakt en mensen ontmoet. Dus laat ik beginnen, waar ik was gebleven, Medellin. Toch wel mijn favoriete stad geworden van mijn reis tot nu toe.
Zoals jullie in mijn vorige verslag, hebben kunnen lezen ben ik 10 dagen in Medellin geweest. Na oud & nieuw werd het dan wel echt tijd dat ik Medellin ging verlaten. Ik ben 2 januari vertrokken met de bus naar Salento. Salento ligt meer naar het westen en ongeveer 7 uur rijden vanaf Medellin. Salento is de koffieregio van Colombia met een erg mooie groene omgeving. De bus van Medellin naar Salento was een transferbus met weer alleen maar Gringo´s in de bus. Gringo´s, zo worden toeristen genoemd in Zuid-en Midden-Amerika door de latino´s zelf. Het verwijst vooral naar de Amerikanen, maar uiteindelijk wordt daar iedere toerist mee bedoeld.
In de avond aangekomen in Salento en daar 3 jongens uit New York ontmoet, die ook op de Guatape tour waren. Natuurlijk, niet te vergeten, was het mijn verjaardag om 0.00 uur. Dus met de boys een hapje gegeten en daarna naar een barretje gegaan met live music, een cocktail besteld en er was een gitarist aan het spelen die ook even feliz cumple (happy birthday) voor mij heeft gezongen. Dezelfde avond zijn er ook 2 meiden uit Canada aangekomen. De volgende dag met deze groep, de hike naar de Valle Cocora gedaan. Dit was onwijs mooi. Deze vallei staat bekend om de enorm hoge palmbomen. In de avond lekker drankjes gedaan en tejo gespeeld. Tejo is een Colombiaans spelletje en je hoort er aguardiente, het colombiaanse drankje, bij te drinken. Dit hebben wij dus ook gedaan! Aguardiente is een soort sambuca, lekker shotten dus. In Salento was er een festival gaande, ook daar lekker s avonds uiteraard gedanst. De volgende dag naar een koffiefarm geweest, van ons eigen geplukte bonen, koffie gemaakt. Was een erg interessante tour. Ook ´s avonds weer tejo gespeeld en naar het plein geweest. De volgende dag had ik een uitzoekdagje voor mijn volgende tripje: Cartagena. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om terug de bus te pakken naar Medellin en vanuit daar uit te vliegen naar Cartagena. Zoals ook in mijn eerdere verslag verteld, Viva Colombia heeft erg goedkope vluchten. Vrijdag de bus gepakt naar Medellin, zaterdag daar weer een dagje en zondag de vlucht naar Cartagena. Vrijdagavond lekker uitgeweest in Medellin met de meiden uit Canada en nog wat oude bekenden van de vorige keer uit Medellin en zaterdag naar het Explora park geweest.
Zondagmorgen vroeg in de ochtend gevlogen naar Cartagena. Daar werd wel het verschil duidelijk tussen het binnenland van Colombia en de Carribische kust. Aan de Carribische kust heerst veel meer een afro cultuur en veel afrikaanse roots en mensen zie je aan de kust, vooral in Cartagena. In Cartagena gelijk op een tour gegaan, was niet de beste tour ooit. Wel het fort van Cartagena bezocht, naar het viewpoint geweest, de nieuwe en de oude stad gezien. De volgende dag naar Playa Blanca gegaan met 2 Canadese meiden en een Australische jongen die ik echt overal ben tegengekomen. We kozen echt dezelfde hostels uit haha. Ook deze dagtrip werd er weer iets duidelijk. In januari hebben ook de Colombianen vakantie. Dus dit strand was erg druk. Daarom even een stukje lopen, zeker 20 minuten, en dan had jeredelijk het strand voor jezelf. Niet alleen de Colombianen hadden vakantie, maar heel Zuid-Amerika. Dus ook veel Argentijnen en Brazilianen in de hostels. Dezelfde avond met wat mensen van het hostel naar een rooftop bar geweest. Ze vroegen 13.000 pesos voor een biertje, ongeveer 4,5 euro voor een heineken in een blikje. Na een paar biertjes was het geld dus al snel op, maar zeker een leuke avond gehad, met een mooi uitzicht vanuit de bar.
De volgende dag een rustig dagje gehad en de walking tour gedaan in Cartagena. Cartagena staat vooral bekend om de de gekleurde huizen in het oude centrum.
Woensdag ben ik vertrokken met de bus van Cartagena naar Santa Marta en vanuit daar naar Minca. Minca is een plaatsje ongeveer een half uur van Santa Marta vandaan en ligt naast de Sierra Nevada. Ik verbleef in Casa Elemento. Dat is nog een half uur vanaf Minca met de Mototaxi. Dat was me weer een spectaculair ritje met de backpack van 13 kilo voorop, de bestuurder en ik met mijn daypack. Na een half uur aangekomen in Casa Elemento. Wat een prachtige plek! Vanaf het hostel kijk je uit over de bergen, zo naar Santa Marta, de Carribische zee en de eilanden ervoor en aan de rechterkant heb je nog meer bergen en met geluk zie je de snow peaks van de Sierra Nevada. Een heerlijke plek met onwijs veel hangmatten, grote netten en een zwembad, geen service en geen WiFi. Dit was precies wat ik even nodig had. Even lekker relaxen, na toch wel wat steden. De volgende dag op een hike gegaan, naar de waterval en teruggelopen naar het dorpje Minca samen met een broer en een zus uit Nederland, en ze kwamen zelfs uit Den Haag. Vanuit Minca weer de mototaxi teruggepakt. Dit ging toch wel wat makkelijker, nu ik alleen mijn daypack had. De volgende 2 dagen, lekker gechillt bij het hostel, lekker gezwommen in het zwembad en gelezen. Op de tweede chilldag, na de lunch, de jeep genomen naar Santa Marta om vanuit daar uit naar Taganga te gaan.De jeep was erg shaky en oprecht de mototaxi was zelfs relaxter haha. Na anderhalf uur aangekomen in Taganga en daar met wat mensen van het hostel een hapje gaan eten bij een onwijs lekker restaurant, Baby Ganoosh. Zeker een aanrader, mocht je ooit nog een keer in Taganga zijn haha. Naast Taganga ligt het Tayrona National park. Dit is bekend, omdat het jungle is wat uiteindelijk uitloopt in de Carribische zee. Heel bijzonder dus. Daarnaast kun je in Taganga heel goedkoop je paddy halen. Helaas is duiken niets voor mij. De volgende dag naar Parque Tayrona gegaan met mijn Australier, want jahoor hij was ook weer in Taganga haha.
Even iets dat ik ook nog moet vertellen, in Casa Elemento was ik op de laatste dag erg gestoken door zandvliegen. Dit zijn eerst rode bloedstipjes en later gaan ze echt enorm jeuken. In Parque Tayrona was ik door mijn beten, echt onderwerp van de dag. Later bleek dit toch wat anders te zijn, maar daar kom ik zo op terug. Want in Parque Tayrona kwam je niet zo maar binnen. Het is namelijk een beschermd gebied en gezien het hoogseizoen was het erg moeilijk om er binnen te komen. Een hele goede optie was met de boot, zodat je ingang vanuit de bus kon vermijden, want daar kon het zijn dat ze je niet binnenlieten. OMG, deze boottocht was weer een behoorlijk avontuur. Het was een open boot met twaalf mensen, maar de golven waren echt enorm. Ik moet zeggen, ik heb mij wel eens veiliger gevoeld. Ook de half uur, wat het eigenlijk zou duren, werd zeker anderhalf uur tot twee uur. Maar we hebben het overleefd en zijn aangekomen in het park. Daar de entreetickets gekocht en langs de geweldig mooie stranden gelopen. Op een van de stranden de lekkerste Ceviche tot nu toe gegeten. Vanuit daar teruggelopen naar het parkeerterrein waar de bussen vertrokken naar Santa Marta. Want terug met de boot was zeker geen optie. Helaas door de vele beten en de onwijze jeuk, toch minder kunnen genieten van de onwijs mooie stranden.
Nu zal ik jullie vertellen over de beten, de nacht voor Parque Tayrona om 03.00 uur ´s nachts wakker geworden met zoveel jeuk dat ik uiteindelijk met mijn benen in het zwembad ben gaan zitten. Na half uur waren ze redelijk afgekoeld en ben ik weer gaan slapen. De nacht na Parque Tayrona gebeurde hetzelfde en heb ik 2 flesjes ijskoud water gekocht en tussen mijn benen gelegd. De dag na Parque Tayrona een lekker chilldagje ingepland en lekker koffie gedronken bij een heel leuk barretje. Terug in het hostel, stond een meisje uit te leggen dat er in een matras, in mijn dorm, bed bugs zaten en zij die had opgelopen. Het meisje bleek ook Nederlands te zijn, zag mij en zag gelijk dat ik dezelfde beten had en op dezelfde plekken. Ik had dus bed bugs gelopen. Ik sliep wel in een ander bed dan het meisje, maar het was wel dezelfde dorm. Die afgelopen dagen ben ik zo vaak naar de drogueria (apotheek) geweest en overal met andere analyses: allergische reactie op mierenbeten, zandvliegenbeten, muggenbeten. Uiteindelijk bleken het dus bedwantsenbeten te zijn. Gelukkig had ik wel alle middeltjes in huis nu. Het meisje gaf aan dat het vanzelf weggaat. Ik besloot dus zo min mogelijk te krabben. De mensen van het hostel waren ook erg ongerust geworden en het is natuurlijk ook niet goed voor hun naam, 2 Nederlandse meisjes met bedbug haha. Ze hebben gelijk al mijn kleren in de droger gedaan, mijn backpack en daypack in de zon gelegd met een zwarte zak eromheen om de bedbugs te doden. Hehe, wat een gedoe als ik het zo typ zeg! Maar echt, je wenst zelfs je ergste vijand dit niet toe. 1 voordeel, muggen kan ik nu wel goed aan haha. Ter info: de beten zaten overal, benen, armen, schouders, rug, buik, handen en voeten. Ik heb ze niet geteld, maar het waren er zeker tegen de 100. Ok, genoeg over die vervelende beestjes, verder met mijn mooie reis. Want de volgende mooie bestemming stond alweer op de planning.
De volgende dag met de 2 Nederlandse meisjes en 1 Nederlandse jongen de bus genomen naar Santa Marta en vanuit daar naar Costeno Beach. Costeno Beach is een stukje strand, een uurtje van Taganga, met 2 beach resorts. Ik zat in het beach resort La Brisa Tranquila. Daar lekker gechillt en even de batterij opgeladen. Na 6 weken reizen, merk je toch dat het ook wel vermoeiend is. Om de paar dagen, weer een nieuwe plek, nieuwe mensen en een nieuw hostel. Oh ja, gezien het hoogseizoen waren in Brisa Tranquila ook geen dorms meer beschikbaar en heb ik dus de primeur in een hangmat slapen, meegemaakt. Dit klinkt mega ideaal, maar dat is het toch minder haha. Een powernapje in een hangmat is echt top, maar een goede nacht slapen is wel even wennen. Het is namelijk van belang dat je er diagonaal in ligt. Hierdoor krijg je het minst last van je rug dan als je recht in de hangmat ligt. 2 nachtjes in de hangmat zeker overleefd, na wat drankjes bij het kampvuur en in de bar naast het hostel. Na Brisa Tranquila had ik niet echt een plan. Het leek mij misschien ook wel even lekker om terug te gaan naar Casa Elemento en daar achter de bar te werken en je krijgt dan je accomodatie, ontbijt, lunch en dinner. Uiteindelijk toch ervoor gekozen weer op een tripje te gaan. Dit was naar de woestijn. Aangezien je dit zeker niet hebt in Midden-Amerika, heb besloten mee te gaan met de Nederlandse jongen met wie ik ook gereisd ben van Taganga naar Brisa en met de Nederlandse meiden. Eerst nog lekker getubed. Dit is in een grote band in een rivier naar beneden gaan. Met een biertje en een zonnetje, echt helemaal relaxt! Na het tuben, nog lekker geluncht in Brisa, om vervolgens de bus te pakken naar Palomino, vanuit daar naar Riohache.
Voor jullie informatie, dit is heel erg oostwaarts.
´s Avonds daar aangekomen, en de volgende dag de bus gepakt naar Uriba en vanuit daar met een jeep van 3 uur naar Cabo de Vela. Wat een ander stuk van Colombia zeg. Echt een complete andere wereld. Uitgestrekte woestijnvlaktes, die overliepen in de zee en ook enorme rotsen. Daar lekker geluncht en na de lunch een tour gedaan op de mototaxi naar alle mooie uitizichtspunten. ´s Avonds kreeft gegeten en deze is niet helemaal goedgevallen. Dezelfde avond een aardige voedselvergiftiging opgelopen. Gelukkig was ik niet alleen, maar had de Nederlandse jongen er ook last van. De volgende morgen, heel vroeg met de jeep vertrokken, naar Punta de Gallinas. Dit is het meeste noordelijke punt van Zuid-Amerika. Na het ontbijt (lees voor mij vooral zakjes ORS) op een tour gegaan met de jeep en ons naar al mooie plekjes gebracht. Ook anderhalf uur op een strand gechillt. Dit was echt prachtig! Vanuit de zandduinen liep het over in de Carribische zee. Onwijs mooie zee en erg rustig hier. Terug met de jeep naar het terrein om te lunchen en ´s middags hadden we lekker free time. Vooral liggen slapen in de hangmat. Ook hier weer 2 nachten in een hangmat geslapen. De volgende dag vroeg terug met de jeep naar Uriba. Op de weg van Punta de Gallinas naar Uriba staan heel veel kindjes met touwen. De kindjes geef je snoepjes en koekjes en dan laten ze het touw los en kan de jeep doorrijden. De mensen die hier wonen zijn duidelijk weer indigenas en heten Wayu. Ze hebben hele ronde gezichten en zijn erg donker met onwijs ovale ogen. Ik vind erg mooi om deze verschillen in culturen in 1 land te zien. Van Uriba, weer naar Riohache en vanuit daar naar Santa Marta. Het plan was nog even onduidelijk voor de volgende trip, maar vanuit Santa Marta kan je overal naar toe. In Santa Marta 3 dagen aan het zwembad van het Dropbear hostel gechillt met de Nederlandse meiden. De Nederlandse jongen is gebleven in Cabo de Vela om daar te kitesurfen. Een enorme goede kitesurf spot.
In Santa Marta, een berichtje gestuurd naar Casa Elemento om daar te werken, helaas geen reactie ontvangen. Daarom heb ik besloten om naar San Gil af te reizen, als laatste bestemming en vanuit daar naar Bogota om de vlucht te pakken naar Panama City.
Het is een nachtbus van Santa Marta van San Gil van 15 uur. Slaappillen ingeslagen, echter doordat ik nog steeds niet 100 procent fit was door de voedselvergiftiging, de hele busreis geslapen. Na 13 uur waren we uiteindelijk in San Gil. Die dag niet meer echt veel gedaan, maar wel besloten om de volgende dag naar Barichara te gaan. Dit schijnt het mooiste plaatsje van Colombia te zijn. Het klopt ook wel echt, echt een onwijs mooie stadje. San Gil is trouwens te vergelijken met Banos. Een bergdorp met allerlei outdoor activiteiten die je kan doen. Op de dag van Barichara komt opeens Saakje binnenlopen in het hostel. Dit is een Nederlands meisje die ik ontmoet heb op de Guatape tour en samen Oud en Nieuw mee heb gevierd. Erg leuk en toevallig dus! Saakje ging ook gelijk gezellig mee naar Barichara. Na het dagtripje, samen met Saakje, het paragliden voor de volgende dag vastgelegd. En omg wat was dat ontzettend mooi en gaaf zeg! Het paragliden was in een enorme canyon met overal onwijs hoge bergen en toppen. Echt waanzinnig! Het paragliden zelf, voelt echt alsof je zweeft door de lucht. Al werd ik ook wel een beetje misselijk haha. Zeker een half uur ´gevlogen´. Dit was zeker wel een van de vetste ervaringen tot nu toe. Voor de mensen thuis, google Canyon Chica Mocha. Daar heb ik geparaglide. Gezien we het paragliden hebben overleefd, zijn we dezelfde avond lekker drankjes gaan doen in San Gil, en natuurlijk ook weer dansjes. Voor zowel mij als Saakje de laatste party avond in Colombia. En wat hebben we gelachen. De volgende dag, beetje gechilled bij het zwembad en einde middag de bus gepakt naar Bogota. Laat in de avond kwamen we daar aan en de volgende dag niet zoveel gedaan. En dan vanmorgen gevlogen naar Panama City en daar zit ik nu in mijn hostel, in het oude stadscentrum, Casco Viejo. Erg mooie, gekleurde en koloniale panden en huis. Morgen naar de San Blas en vanavond even mijn daypackie inpakken. Waah, ik heb er zin in! Het wordt volgens mij echt waanzinnig mooi.
Dit was ´m dan weer!
Lieve vrienden, familie, kennissen, ik hoop dat jullie weer van mijn verhaal hebben genoten.
Take care!
Dikke kus en liefs,
Florine
Alweer 2 maanden aan het reizen, wat gaat het snel zeg!
Nog 2 maanden,9 weken te gaan en de aankomende 2 maanden zal ik reizen in Midden-Amerika. Ik ben vanmorgen gevlogen van Bogota naar Panama City en heb net de San Blas eilanden tour geregeld. Wel even een rib uit mijn lijf, maar ik denk dat het fantastisch gaat worden. 3 dagen rond de eilanden varen, eilanden bezoeken, snorkelen en 2 nachten op een eiland slapen. Morgenochtend zal ik heel vroeg daarheen vetrekken en dan vrijdagavond zal ik weer terugkomen in Panama City. Uiteraard heb ik deze afgelopen maand ook weer heel veel gezien, gedaan, meegemaakt en mensen ontmoet. Dus laat ik beginnen, waar ik was gebleven, Medellin. Toch wel mijn favoriete stad geworden van mijn reis tot nu toe.
Zoals jullie in mijn vorige verslag, hebben kunnen lezen ben ik 10 dagen in Medellin geweest. Na oud & nieuw werd het dan wel echt tijd dat ik Medellin ging verlaten. Ik ben 2 januari vertrokken met de bus naar Salento. Salento ligt meer naar het westen en ongeveer 7 uur rijden vanaf Medellin. Salento is de koffieregio van Colombia met een erg mooie groene omgeving. De bus van Medellin naar Salento was een transferbus met weer alleen maar Gringo´s in de bus. Gringo´s, zo worden toeristen genoemd in Zuid-en Midden-Amerika door de latino´s zelf. Het verwijst vooral naar de Amerikanen, maar uiteindelijk wordt daar iedere toerist mee bedoeld.
In de avond aangekomen in Salento en daar 3 jongens uit New York ontmoet, die ook op de Guatape tour waren. Natuurlijk, niet te vergeten, was het mijn verjaardag om 0.00 uur. Dus met de boys een hapje gegeten en daarna naar een barretje gegaan met live music, een cocktail besteld en er was een gitarist aan het spelen die ook even feliz cumple (happy birthday) voor mij heeft gezongen. Dezelfde avond zijn er ook 2 meiden uit Canada aangekomen. De volgende dag met deze groep, de hike naar de Valle Cocora gedaan. Dit was onwijs mooi. Deze vallei staat bekend om de enorm hoge palmbomen. In de avond lekker drankjes gedaan en tejo gespeeld. Tejo is een Colombiaans spelletje en je hoort er aguardiente, het colombiaanse drankje, bij te drinken. Dit hebben wij dus ook gedaan! Aguardiente is een soort sambuca, lekker shotten dus. In Salento was er een festival gaande, ook daar lekker s avonds uiteraard gedanst. De volgende dag naar een koffiefarm geweest, van ons eigen geplukte bonen, koffie gemaakt. Was een erg interessante tour. Ook ´s avonds weer tejo gespeeld en naar het plein geweest. De volgende dag had ik een uitzoekdagje voor mijn volgende tripje: Cartagena. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om terug de bus te pakken naar Medellin en vanuit daar uit te vliegen naar Cartagena. Zoals ook in mijn eerdere verslag verteld, Viva Colombia heeft erg goedkope vluchten. Vrijdag de bus gepakt naar Medellin, zaterdag daar weer een dagje en zondag de vlucht naar Cartagena. Vrijdagavond lekker uitgeweest in Medellin met de meiden uit Canada en nog wat oude bekenden van de vorige keer uit Medellin en zaterdag naar het Explora park geweest.
Zondagmorgen vroeg in de ochtend gevlogen naar Cartagena. Daar werd wel het verschil duidelijk tussen het binnenland van Colombia en de Carribische kust. Aan de Carribische kust heerst veel meer een afro cultuur en veel afrikaanse roots en mensen zie je aan de kust, vooral in Cartagena. In Cartagena gelijk op een tour gegaan, was niet de beste tour ooit. Wel het fort van Cartagena bezocht, naar het viewpoint geweest, de nieuwe en de oude stad gezien. De volgende dag naar Playa Blanca gegaan met 2 Canadese meiden en een Australische jongen die ik echt overal ben tegengekomen. We kozen echt dezelfde hostels uit haha. Ook deze dagtrip werd er weer iets duidelijk. In januari hebben ook de Colombianen vakantie. Dus dit strand was erg druk. Daarom even een stukje lopen, zeker 20 minuten, en dan had jeredelijk het strand voor jezelf. Niet alleen de Colombianen hadden vakantie, maar heel Zuid-Amerika. Dus ook veel Argentijnen en Brazilianen in de hostels. Dezelfde avond met wat mensen van het hostel naar een rooftop bar geweest. Ze vroegen 13.000 pesos voor een biertje, ongeveer 4,5 euro voor een heineken in een blikje. Na een paar biertjes was het geld dus al snel op, maar zeker een leuke avond gehad, met een mooi uitzicht vanuit de bar.
De volgende dag een rustig dagje gehad en de walking tour gedaan in Cartagena. Cartagena staat vooral bekend om de de gekleurde huizen in het oude centrum.
Woensdag ben ik vertrokken met de bus van Cartagena naar Santa Marta en vanuit daar naar Minca. Minca is een plaatsje ongeveer een half uur van Santa Marta vandaan en ligt naast de Sierra Nevada. Ik verbleef in Casa Elemento. Dat is nog een half uur vanaf Minca met de Mototaxi. Dat was me weer een spectaculair ritje met de backpack van 13 kilo voorop, de bestuurder en ik met mijn daypack. Na een half uur aangekomen in Casa Elemento. Wat een prachtige plek! Vanaf het hostel kijk je uit over de bergen, zo naar Santa Marta, de Carribische zee en de eilanden ervoor en aan de rechterkant heb je nog meer bergen en met geluk zie je de snow peaks van de Sierra Nevada. Een heerlijke plek met onwijs veel hangmatten, grote netten en een zwembad, geen service en geen WiFi. Dit was precies wat ik even nodig had. Even lekker relaxen, na toch wel wat steden. De volgende dag op een hike gegaan, naar de waterval en teruggelopen naar het dorpje Minca samen met een broer en een zus uit Nederland, en ze kwamen zelfs uit Den Haag. Vanuit Minca weer de mototaxi teruggepakt. Dit ging toch wel wat makkelijker, nu ik alleen mijn daypack had. De volgende 2 dagen, lekker gechillt bij het hostel, lekker gezwommen in het zwembad en gelezen. Op de tweede chilldag, na de lunch, de jeep genomen naar Santa Marta om vanuit daar uit naar Taganga te gaan.De jeep was erg shaky en oprecht de mototaxi was zelfs relaxter haha. Na anderhalf uur aangekomen in Taganga en daar met wat mensen van het hostel een hapje gaan eten bij een onwijs lekker restaurant, Baby Ganoosh. Zeker een aanrader, mocht je ooit nog een keer in Taganga zijn haha. Naast Taganga ligt het Tayrona National park. Dit is bekend, omdat het jungle is wat uiteindelijk uitloopt in de Carribische zee. Heel bijzonder dus. Daarnaast kun je in Taganga heel goedkoop je paddy halen. Helaas is duiken niets voor mij. De volgende dag naar Parque Tayrona gegaan met mijn Australier, want jahoor hij was ook weer in Taganga haha.
Even iets dat ik ook nog moet vertellen, in Casa Elemento was ik op de laatste dag erg gestoken door zandvliegen. Dit zijn eerst rode bloedstipjes en later gaan ze echt enorm jeuken. In Parque Tayrona was ik door mijn beten, echt onderwerp van de dag. Later bleek dit toch wat anders te zijn, maar daar kom ik zo op terug. Want in Parque Tayrona kwam je niet zo maar binnen. Het is namelijk een beschermd gebied en gezien het hoogseizoen was het erg moeilijk om er binnen te komen. Een hele goede optie was met de boot, zodat je ingang vanuit de bus kon vermijden, want daar kon het zijn dat ze je niet binnenlieten. OMG, deze boottocht was weer een behoorlijk avontuur. Het was een open boot met twaalf mensen, maar de golven waren echt enorm. Ik moet zeggen, ik heb mij wel eens veiliger gevoeld. Ook de half uur, wat het eigenlijk zou duren, werd zeker anderhalf uur tot twee uur. Maar we hebben het overleefd en zijn aangekomen in het park. Daar de entreetickets gekocht en langs de geweldig mooie stranden gelopen. Op een van de stranden de lekkerste Ceviche tot nu toe gegeten. Vanuit daar teruggelopen naar het parkeerterrein waar de bussen vertrokken naar Santa Marta. Want terug met de boot was zeker geen optie. Helaas door de vele beten en de onwijze jeuk, toch minder kunnen genieten van de onwijs mooie stranden.
Nu zal ik jullie vertellen over de beten, de nacht voor Parque Tayrona om 03.00 uur ´s nachts wakker geworden met zoveel jeuk dat ik uiteindelijk met mijn benen in het zwembad ben gaan zitten. Na half uur waren ze redelijk afgekoeld en ben ik weer gaan slapen. De nacht na Parque Tayrona gebeurde hetzelfde en heb ik 2 flesjes ijskoud water gekocht en tussen mijn benen gelegd. De dag na Parque Tayrona een lekker chilldagje ingepland en lekker koffie gedronken bij een heel leuk barretje. Terug in het hostel, stond een meisje uit te leggen dat er in een matras, in mijn dorm, bed bugs zaten en zij die had opgelopen. Het meisje bleek ook Nederlands te zijn, zag mij en zag gelijk dat ik dezelfde beten had en op dezelfde plekken. Ik had dus bed bugs gelopen. Ik sliep wel in een ander bed dan het meisje, maar het was wel dezelfde dorm. Die afgelopen dagen ben ik zo vaak naar de drogueria (apotheek) geweest en overal met andere analyses: allergische reactie op mierenbeten, zandvliegenbeten, muggenbeten. Uiteindelijk bleken het dus bedwantsenbeten te zijn. Gelukkig had ik wel alle middeltjes in huis nu. Het meisje gaf aan dat het vanzelf weggaat. Ik besloot dus zo min mogelijk te krabben. De mensen van het hostel waren ook erg ongerust geworden en het is natuurlijk ook niet goed voor hun naam, 2 Nederlandse meisjes met bedbug haha. Ze hebben gelijk al mijn kleren in de droger gedaan, mijn backpack en daypack in de zon gelegd met een zwarte zak eromheen om de bedbugs te doden. Hehe, wat een gedoe als ik het zo typ zeg! Maar echt, je wenst zelfs je ergste vijand dit niet toe. 1 voordeel, muggen kan ik nu wel goed aan haha. Ter info: de beten zaten overal, benen, armen, schouders, rug, buik, handen en voeten. Ik heb ze niet geteld, maar het waren er zeker tegen de 100. Ok, genoeg over die vervelende beestjes, verder met mijn mooie reis. Want de volgende mooie bestemming stond alweer op de planning.
De volgende dag met de 2 Nederlandse meisjes en 1 Nederlandse jongen de bus genomen naar Santa Marta en vanuit daar naar Costeno Beach. Costeno Beach is een stukje strand, een uurtje van Taganga, met 2 beach resorts. Ik zat in het beach resort La Brisa Tranquila. Daar lekker gechillt en even de batterij opgeladen. Na 6 weken reizen, merk je toch dat het ook wel vermoeiend is. Om de paar dagen, weer een nieuwe plek, nieuwe mensen en een nieuw hostel. Oh ja, gezien het hoogseizoen waren in Brisa Tranquila ook geen dorms meer beschikbaar en heb ik dus de primeur in een hangmat slapen, meegemaakt. Dit klinkt mega ideaal, maar dat is het toch minder haha. Een powernapje in een hangmat is echt top, maar een goede nacht slapen is wel even wennen. Het is namelijk van belang dat je er diagonaal in ligt. Hierdoor krijg je het minst last van je rug dan als je recht in de hangmat ligt. 2 nachtjes in de hangmat zeker overleefd, na wat drankjes bij het kampvuur en in de bar naast het hostel. Na Brisa Tranquila had ik niet echt een plan. Het leek mij misschien ook wel even lekker om terug te gaan naar Casa Elemento en daar achter de bar te werken en je krijgt dan je accomodatie, ontbijt, lunch en dinner. Uiteindelijk toch ervoor gekozen weer op een tripje te gaan. Dit was naar de woestijn. Aangezien je dit zeker niet hebt in Midden-Amerika, heb besloten mee te gaan met de Nederlandse jongen met wie ik ook gereisd ben van Taganga naar Brisa en met de Nederlandse meiden. Eerst nog lekker getubed. Dit is in een grote band in een rivier naar beneden gaan. Met een biertje en een zonnetje, echt helemaal relaxt! Na het tuben, nog lekker geluncht in Brisa, om vervolgens de bus te pakken naar Palomino, vanuit daar naar Riohache.
Voor jullie informatie, dit is heel erg oostwaarts.
´s Avonds daar aangekomen, en de volgende dag de bus gepakt naar Uriba en vanuit daar met een jeep van 3 uur naar Cabo de Vela. Wat een ander stuk van Colombia zeg. Echt een complete andere wereld. Uitgestrekte woestijnvlaktes, die overliepen in de zee en ook enorme rotsen. Daar lekker geluncht en na de lunch een tour gedaan op de mototaxi naar alle mooie uitizichtspunten. ´s Avonds kreeft gegeten en deze is niet helemaal goedgevallen. Dezelfde avond een aardige voedselvergiftiging opgelopen. Gelukkig was ik niet alleen, maar had de Nederlandse jongen er ook last van. De volgende morgen, heel vroeg met de jeep vertrokken, naar Punta de Gallinas. Dit is het meeste noordelijke punt van Zuid-Amerika. Na het ontbijt (lees voor mij vooral zakjes ORS) op een tour gegaan met de jeep en ons naar al mooie plekjes gebracht. Ook anderhalf uur op een strand gechillt. Dit was echt prachtig! Vanuit de zandduinen liep het over in de Carribische zee. Onwijs mooie zee en erg rustig hier. Terug met de jeep naar het terrein om te lunchen en ´s middags hadden we lekker free time. Vooral liggen slapen in de hangmat. Ook hier weer 2 nachten in een hangmat geslapen. De volgende dag vroeg terug met de jeep naar Uriba. Op de weg van Punta de Gallinas naar Uriba staan heel veel kindjes met touwen. De kindjes geef je snoepjes en koekjes en dan laten ze het touw los en kan de jeep doorrijden. De mensen die hier wonen zijn duidelijk weer indigenas en heten Wayu. Ze hebben hele ronde gezichten en zijn erg donker met onwijs ovale ogen. Ik vind erg mooi om deze verschillen in culturen in 1 land te zien. Van Uriba, weer naar Riohache en vanuit daar naar Santa Marta. Het plan was nog even onduidelijk voor de volgende trip, maar vanuit Santa Marta kan je overal naar toe. In Santa Marta 3 dagen aan het zwembad van het Dropbear hostel gechillt met de Nederlandse meiden. De Nederlandse jongen is gebleven in Cabo de Vela om daar te kitesurfen. Een enorme goede kitesurf spot.
In Santa Marta, een berichtje gestuurd naar Casa Elemento om daar te werken, helaas geen reactie ontvangen. Daarom heb ik besloten om naar San Gil af te reizen, als laatste bestemming en vanuit daar naar Bogota om de vlucht te pakken naar Panama City.
Het is een nachtbus van Santa Marta van San Gil van 15 uur. Slaappillen ingeslagen, echter doordat ik nog steeds niet 100 procent fit was door de voedselvergiftiging, de hele busreis geslapen. Na 13 uur waren we uiteindelijk in San Gil. Die dag niet meer echt veel gedaan, maar wel besloten om de volgende dag naar Barichara te gaan. Dit schijnt het mooiste plaatsje van Colombia te zijn. Het klopt ook wel echt, echt een onwijs mooie stadje. San Gil is trouwens te vergelijken met Banos. Een bergdorp met allerlei outdoor activiteiten die je kan doen. Op de dag van Barichara komt opeens Saakje binnenlopen in het hostel. Dit is een Nederlands meisje die ik ontmoet heb op de Guatape tour en samen Oud en Nieuw mee heb gevierd. Erg leuk en toevallig dus! Saakje ging ook gelijk gezellig mee naar Barichara. Na het dagtripje, samen met Saakje, het paragliden voor de volgende dag vastgelegd. En omg wat was dat ontzettend mooi en gaaf zeg! Het paragliden was in een enorme canyon met overal onwijs hoge bergen en toppen. Echt waanzinnig! Het paragliden zelf, voelt echt alsof je zweeft door de lucht. Al werd ik ook wel een beetje misselijk haha. Zeker een half uur ´gevlogen´. Dit was zeker wel een van de vetste ervaringen tot nu toe. Voor de mensen thuis, google Canyon Chica Mocha. Daar heb ik geparaglide. Gezien we het paragliden hebben overleefd, zijn we dezelfde avond lekker drankjes gaan doen in San Gil, en natuurlijk ook weer dansjes. Voor zowel mij als Saakje de laatste party avond in Colombia. En wat hebben we gelachen. De volgende dag, beetje gechilled bij het zwembad en einde middag de bus gepakt naar Bogota. Laat in de avond kwamen we daar aan en de volgende dag niet zoveel gedaan. En dan vanmorgen gevlogen naar Panama City en daar zit ik nu in mijn hostel, in het oude stadscentrum, Casco Viejo. Erg mooie, gekleurde en koloniale panden en huis. Morgen naar de San Blas en vanavond even mijn daypackie inpakken. Waah, ik heb er zin in! Het wordt volgens mij echt waanzinnig mooi.
Dit was ´m dan weer!
Lieve vrienden, familie, kennissen, ik hoop dat jullie weer van mijn verhaal hebben genoten.
Take care!
Dikke kus en liefs,
Florine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
